Қазақстан халқы Ассамблеясының XXVII сессиясында жарыссөзге шыққан молдаван қызы, журналистика факультетінің магистрі Алла Чичеткина қазақ тіліне айырықша мән беруін отандастарынан талап етті. Өзінің туған жерін, Қазақстан елін ерекше сүйетіндігін жеткізіп, мәңгілік қарыздар екендігін тілге тиек етті.
Құрметті Нұрсұлтан Әбішұлы! Құрметті Қасым-Жомарт Кемелұлы! Мен Қостанай облысының Амангелді ауданы, Тасты ауылының тумасымын. Ұлтым молдаван. Аты-жөнім Алла Чичеткина. Өзім қазақтың салт-дәстіүрі мен мәдениетімен сусындап өскен баламын. Негізі қазақ тілін білу үшін, мен сияқты көрші Күміс әженің мыжымасын жеп өсу керек. Ал Сіздер, мыжыманың қандай ас екенін білесіздер ме? — Қолдың сары майы қосылып мыжылған ыстық таба нанның дәмі әлі таңдайымнан кетпейді.
Дегенмен өз ата-анама да алғысымды айтқым келеді. Сол кісілердің арқасында мен қазақ сыныбында оқыдым. Сақыпжамал деген алғашқы ұстазымның арқасында қазақ тілінің қасиетіне сүйсіндім. Қазіргі таңда Ахмет Байтұрсынов атындағы Қостанай Мемелкеттік университетінде журналистика мамандығының магистратурасында оқимын. Құрметті Елбасы, Сіздің қазақ пен қазақ қазақша сөйлесін деген сөзіңіз мен үшін өмірлік ұстаным. Сондықтан мен қазақтың нанын жеп, суын ішіп, өскендіктен ең алдымен қазақ тіліне құрмет көрсетілуін талап етемін.
Құрметті жиналған қауым, мемелкеттік тілде сөйлемесек, білуге тырыспасақ, біздің егемендігімізге, тәуелсіздігімізге қосқан үлесіміз немен өлшенеді? Барлық қандас бауырларымыды қазақ тілін білуге, сүюге, оны өзіне рухани азық етуге шақырамын. Жаһандану заманында қазақы тәрбиесі отырмасы деген кие ұғым бар. Біздің ауылда кешкі уақытта көше кезіп жүрген қыздардың жүргені ұят, ерсі саналады. Өзінен кейінгі өсіп келе жатқан сіңлілерім де осы тәрбиеден алшақтамаса екен деймін.
Құрметті жиналған қауым, сөзімнің соңын Мұқағали Мақатаевтың Отанына арнаған өлеңімен аяқтағым келеді:
Мен оның түнін сүйем, күнін сүйем,
Ағынды өзен, асқар тау, гүлін сүйем,
Мен оның қасиетті тілін сүйем,
Мен оның құдіретті үнін сүйем.
Бар жәндігін сүйемін қыбырлаған,
Бәрі маған: «Отан!» деп сыбырлаған
Жаным менің,
Кеудемді жарып шық та,
Бозторғайы бол оның шырылдаған!
Отан!
Отан!
Бәрінен биік екен.
Мен оны мәңгілікке сүйіп өтем.
